In Strijen heeft het waterschap een historische boerenschouw boven water gehaald. Dat gebeurde tijdens een onderzoek naar munitie uit de Tweede Wereldoorlog in De Keen. Dat is een oud havenkanaal van het dorp naar het Hollandsch Diep. Aan het eind van WOII lag Strijen in de frontlinie tussen de Duitse bezetter en de oprukkende geallieerdetroepen uit het zuiden.
Een boerenschouw is een platte schuit van 5-7 meter lengte, die lijkt op een baggerschuit. Boeren in poldergebieden met veel sloten gebruikten het als vervoermiddel om bij hun akkers en weilanden te komen. Door al dat water konden ze hun percelen niet bereiken met paard en wagen of een tractor. Tegenwoordig is het juist andersom. Door de bruggen en dammen is het haast niet meer mogelijk om de sloten te bevaren.
Restauratie
Hollandse Delta laat de boerenschouw restaureren en conserveren, zodat deze in goede staat blijft. Intussen zoekt het waterschap een definitieve bestemming. Hennie Wiersma, heemraad erfgoed, denkt aan een plek op het eiland voor iedereen, bijvoorbeeld museum Hoeksche Waard. “De schouw maakt deel uit van de agrarische watergeschiedenis van de Hoeksche Waard. En wij willen graag dat alle inwoners er kennis van kunnen nemen.”
Bodemschat
“De Hoeksche Waard heeft weer een van zijn bodemschatten prijsgegeven.” reageert Jeroen Ras van SOB-research opgetogen over de vondst. Hij begeleidde het onderzoek naar de aanwezigheid van ontplofbare oorlogsresten in de Keen. “Je zag in de Zuid-Hollandse polders veel van deze boerenschouwen”, vervolgt hij. “Ze werden gebruikt in gebieden met veel sloten waar je met een boerenwagen of een tractor niet kon komen, zoals in het Oudeland van Strijen.”
Puntgaaf
Arent Vos is deskundige op het gebied van scheepswrakken. De maritiem archeoloog was ook betrokken bij het onderzoek van het 17e eeuwse scheepswrak bij Texel. Hij is ook enthousiast over de boerenschouw. “Het is echt een prachtig vaartuig dat vroeger veel gebruikt werd in de Zuid-Hollandse polders en dus echt representatief is voor de geschiedenis daar”, zegt hij. “En dit exemplaar is nog puntgaaf.” Vos denkt dat de schuit tussen de 100 en 150 jaar oud is.